Zamir (Adıl)
Adların yerini tutarak varlıkları karşılayan, sözcüklerdir. Zamirler, sözcük halinde olabileceği gibi, ek halinde de olabilir.
Zamir veya adıl, cümlede varlıkların adları yerine kullanılabilen ve adların yerine getirdiği tüm işlevleri yerine getirebilenisim soylu kelime. Ben, sen, o, biz, siz, onlar; kendim, kendin, kendi, kendimiz, kendiniz, kendileri; bu, şu, o; kim, ne ve biri gibi sözcükler, sıklıkla zamir olarak kullanılır. Türkçede herhangi bir sözcüğü zamir olarak adlandırmak hatalı olur zira pek çok isim soylu sözcük gibi zamirler de cümlede farklı görevlerde kullanılabilir:
Telefonu masaya bırakmıştım
ad ad
Onu buraya bırakmıştım
zamir zamir
Zuhal, annemlere gelirken çiçek almış.
ad ad ad
O, bize gelirken bunu almış.
zamir zamir zamir
Yeni papirksldjfjhrkwke